Heb jij een tiener die niks voor school doet?

Thuis is hij/ zij snel, slim en vindingrijk. Hij/ zij heeft of had grootse dromen voor zijn/ haar toekomst. Hij/ zij doet vwo (of zou dat moeten kunnen), maar thuis wordt er nauwelijks iets aan school gedaan. Resultaten dalen, zijn matig of slecht. Risico op blijven zitten of zakken voor het examen neemt met de dag toe.


Ik beschrijf hieronder situaties over een jongen.
Voor meisjes zijn deze iets anders, maar het gaat vaak over dezelfde dingen. 

Herken jij dit?

Hij is slim, maar het komt er op school niet uit

Eigenlijk is dít je punt: ‘Hij is slim, maar het komt er op school niet uit.’ Ja, thuis wel. Hij knutselt knap aan computers, speelt de ingewikkeldste games, is één van de beteren in z’n sportteam. Maar het frustreert je dat hij aan school weinig aandacht geeft. Uit school drinken jullie samen gezellig een kopje thee. Na de laatste slok zeg je met een vrolijk ogende smile: ‘Ga nu gelijk met je huiswerk beginnen!’ Maar, dat gaat ie natuurlijk niet doen (zoals je al verwachtte). Hij dóet van alles, maar géén huiswerk. Je vraagt je af: ‘Hoe gaat er zo ooit uitkomen wat er zeker te weten in zit?’

Hij gaat dit schooljaar niet halen

Het zoveelste slechte cijfer komt binnen in de cijferapp van school. Aantal tekortpunten stijgt naar recordniveau! Moedeloos stel je vast: ‘Hij gaat dit jaar zo níet halen!’ Hij is slim genoeg, maar je betwijfelt inmiddels wel of je met havo/ vwo de juiste keuze hebt gemaakt. Er komt dus niet uit wat er wel in hem zit.

Zijn leeraanpak deugt niet

Hij laat niet veel los over school. Maar, je wilt wél weten hoe het nu zit met zijn leeraanpak. Vriendelijk vraag je er naar, maar een antwoord moet je er bijna uit persen. Zwaar geïrriteerd is zijn reactie: ‘Té veel huiswerk, té weinig tijd, vragen op toets kán ik niet weten. En, pas hád ik goed geleerd en tóch had ik een slecht cijfer. Nou, léuk hóór. Níet dús.’ Van zo’n reactie kan jij echt zó balen. Gelukkig duurt het nog even voor jullie gaan eten; jullie onderlinge irritatie is dan wel weer gezakt. Ondertussen vraag je je wel steeds sterker af: ‘Hoe pakt hij dat schoolwerk nu eigenlijk aan? Moet dat niet anders?’ Je hebt sterke twijfels over zijn leeraanpak, terwijl hij daar volgens jou prima toe in staat zou moeten zijn.

Niets voor school doen… dat snáp je gewoon niet

Hij is ‘gewoon’ niet gemotiveerd. Maar waarom? Je denkt: ’Hij heeft een goed verstand. Met een goede vooropleiding komt hij later veel verder. Dan ga je er toch gewoon voor?!’ Komt ie ’s middags uit school, doet voor de zóveelste keer niks… Zwaar gefrustreerd schreeuw jij veel te hard: ‘Je moet dat huiswerk gewoon dóen!’ Waarop hij dan weer stampvoetend reageert op jou: ‘Je snapt me gewoon niet!’ Hij draait zich om en slaat met een klap de deur dicht. En jij ‘zit-zuchtend-zonder-zoon’ je vertwijfeld af te vragen: ‘Wat doe ik nú weer verkeerd?’.

Zo haalt hij nooit zijn droom

Op de bassischool liep het allemaal prima. Met gemak haalde hij hoge cijfers. Hij droomde ervan wat hij later wil worden. Onder vrienden praat hij daar nog steeds over. Het lijkt wel of hij zich dan groot moet houden. Jij hoort dit en voelt de irritatie al weer naar boven komen. Als die vrienden weer naar huis zijn kan je het niet laten om hem dat tóch even onder de neus te wrijven: ‘Mooie verhalen naar je vrienden… maar jij gaat dat nooit voor elkaar krijgen. Je leert toch nóóit?!’ Woest kijkt hij je aan: ‘Bemoei je met je eigen zaken!’ Zo met elkaar omgaan is natuurlijk een drama. Maar, je wéét gewoon, je vóelt gewoon dat je gelijk hebt. En dat hij zelf eigenlijk óók ervan baalt dat hij van dat leren niets bakt. En dat ie die droom dus ook nooit gaat halen op deze manier.

Wat is het gevolg als er niets verandert?

Hij haalt geen diploma op het niveau wat bij hem past. Daardoor wordt de vervolgopleiding óók niet passend: sluit niet aan bij zijn denkniveau én hij levelt niet met zijn medestudenten – die zitten op een lager denkniveau. Zijn toch al matige studievaardigheden ontwikkelt hij niet verder. Daardoor blijft hij ineffectief en ongemotiveerd in het halen van nieuwe doelen. Zijn negatieve houding ten opzichte van school wordt alleen maar sterker. Hij wordt talloze keren bevestigd in z’n lage zelfbeeld rond leren en studeren. De schuld legt hij daarbij nog steeds buiten zichzelf – dat wordt niet anders dan nu. Hij blijft gamen. Hij zal geen werk vinden waarin hij echt uitdaging en voldoening vindt. Het gaat moeilijk worden straks z’n eten te betalen, laat staan een eigen huis. Terwijl hij zóveel capaciteiten heeft! Daarbij… met zijn lage zelfvertrouwen creëert hij een toekomst zonder vrienden. Een eenzaam bestaan. Een relatie? No way als hij niet gelooft in zichzelf, in elk geval niet met iemand die bij hem past. Je krijgt acuut zweethanden bij al deze gedachten.

Maarre... dit wil ik anders!
Lees mijn 3 motivatie verhogende tips en voer ze gelijk uit!
motivatiecoach

Laat mij je zoon/ dochter leren de motivatie voor de studie weer terug te krijgen zodat het gaat lukken waarvan hij/ zij droomt!                 Renke Kemeling, leerklimcoach

Wat klanten zeggen:

wesley
Dankzij Renke heb ik nu grip op mijn eigen leerproces en houd ik het overzicht over mijn huiswerk/taken. Renke stelt precies de juiste vragen die mij op een andere manier naar huiswerk en leren lieten kijken, en door zelf antwoord op die vragen te geven, kom je uiteindelijk op een oplossing waar je zelf nooit op gekomen was. Anderen zouden ook veel aan Renke’s coaching hebben omdat hij je zelf laat nadenken over je manier van leren, waardoor je zelf ook actief bezig bent met het veranderen van je leerproces, en dat zorgt er weer voor dat je zelf de controle hebt over die verandering. Renke geeft ook inzicht in motivatie, leerstrategieën, doelen en planning.
Wesley, gymnasium 5e klas
Mirjam
Door de coaching van Renke is onze zoon zich meer bewust geworden van het feit dat het belangrijk is om te kijken naar een lange termijn doel en dat hij zelf verantwoordelijk is om dat doel ook te halen. Het is fijn om dit van een 'vreemde' te leren. Renke helpt hem om dat doel op te delen in haalbare stappen. En hij houdt een vinger aan de pols of hij nog op de goede weg is. Veel pubers zouden baat hebben bij deze aanpak omdat het hun leert kijken naar hun eigen aandeel in hun leerproces.
Chantal, moeder van 18-jarige gymnasiast Wesley die in de 2e en 4e bleef zitten
Albert Jan
Al na de derde sessie had ik gevoel dat mijn zelfvertrouwen groeide. Nu kan ik plannen. Zo zorg ik dat ik minder stress heb. In het nieuwe schooljaar begin ik er gelijk mee.
Albert Jan, havo 4
Ik gun mijn tiener óók deze positieve ervaringen!
Maak er gelijk werk van door mijn 3 motivatie verhogende tips te lezen!