Laatste schooldag… Milan sjort een overvolle boekentas vast op de Monkey achterop zijn fiets. De hele zwik moet vandaag worden ingeleverd en dan is het gelukkig vakantie! Moeder Kim kijkt toe hoe haar kiene kerel van 16 jaar even later wegfietst. Ze verzucht: ‘Niet te geloven dat ‘ie toch over is Milan naar gymnasium 5! Hèhè, even vakantie. Maar dan moet hij nog twee jaar – hoe komen we díe door…’
Ik moet nu toch écht wat gaan doen
Hij heeft het hele jaar niets gedaan aan z’n schoolwerk. Gevolg: teveel tekortenpunten voor 2 kernvakken… Het probleem zit natuurlijk dieper dan die cijfers, maar hier draait het tegen het einde van het schooljaar toch wél om. Het werd dus stressen, die laatste toetsweek. Een maand geleden werd hij soort van ‘wakker’: ik moet nu toch écht wat gaan doen. Het was deze maand daarom dus niet gezellig in huis. Milan had een kort lontje, sprak op ruzietoon, sloeg met deuren. De wereld draaide plotsklaps om hem alleen.
Druk bezig… maar niet met school
Kim had al lang aan zien komen dat dit schooljaar wel eens slecht kon aflopen. In plaats van schoolwerk was hij druk in de weer met gamen, social media en met vrienden. School bóeide gewoon niet, was compleet buiten beeld. Hij sprak er dan ook weinig over. En… wát hij zei over school was negatief.
Moeders advies gaf onweer…
Kim spoorde Milan daarom aan toch écht meer aandacht aan zijn schoolwerk te besteden. Ze herinnert zich de ontbijtmomenten die – in de vroege morgen – er nogal humeurig aan toe gingen. Met als keihard slotakkoord een dichtslaande achterdeur en een gezicht dat een bliksemschichtrijke onweersbui illustreerde. Wat waren dat náre momenten zeg! ‘Hij bekijkt het maar met z’n studie; ik houd voortaan mijn mond!’
Als in een film ziet Kim Milans schoolloopbaan voorbij gaan
Haar zorgen echter werden er niet minder om. In een flits zag ze dan weer heel Milans schoolloopbaan voorbij komen. Op de basisschool vonden leerkrachten hem slim, maar hij léérde er weinig tot niks. ‘Leren leren’ en ‘leren doorzetten’… Milan weet dan écht niet waar je het over hebt. Wát hij aan huiswerk kreeg stelde niets voor; hij keek het in 5 minuten over, áls hij er al iets aan deed. Gymnasium 1 en 2 deed hij nog heel aardig – dat was op zijn sterke geheugen. Gymnasium 3 was met de hakken over de sloot. Gymnasium 4 deed hij opnieuw niks, maar dat kón niet anders dan slecht aflopen. Hoe dit ooit goed moet komen wist Kim niet… zíj hield voortaan haar mond.
Het gaat echt niet goed met Milan
Het zijn niet alleen de slechte cijfers en het niet over gaan wat dan zorgen geeft. Nee, Kim voelt aan alles dat het aan Milan knaagt. Hij voelt zich van binnen onzeker (‘Ik kan niet leren, dom hè’) en kan soms zó’n neerslachtige gezichtsuitdrukking hebben… Hij verbergt dit vervolgens met een kwinkslag; een ander merkt het misschien niet eens; maar Kim ként haar zoon natuurlijk wel. Het geeft haar een knoop in haar maag. Hoe moet dit verder? Het gaat echt niet goed met Milan.
Het móet echt anders
Gelukkig kan hij nu nét over naar de vijfde. Dat geeft hem een boost, maar dat is natuurlijk tijdelijk. Liefst zou ze van de vakantie gaan genieten en school even laten voor wat het is. Maar is dat wel wijs? Over slechts 7 weken begint het ‘feest’ opnieuw, én… zal het dan beter gaan? Alles roept in haar: ‘Nee! Natuurlijk niet!’ En… het móet echt anders! Anders zal ze Milan alleen maar vérder weg zien zakken.
Het kán ook anders!
Herken jij je in Kim? Weet dan dat zijn onderpresteren te keren is!
Boek een gratis opdenksessie en krijg 3 heel concrete tips hoe moeder en zoon er samen voor kunnen zorgen dat het nieuwe schooljaar een groot succes wordt!