Hoe was het eerst?
Ongelooflijk!! Plantjes poten en verkopen, kleine parketplankjes aan elkaar lijmen tot een stevige boekenplank, knutselen met draadjes en lampjes, experimenteren met een ventilator om mijn door de avondzon warme kamer wat koeler te krijgen, domweg nietjes nieten in een papier… TERWIJL ik toch zélf 6 vakken huiswerk in mijn Hema-agenda had opgeschreven. Dít was mijn huiswerkhouding als 15-jarige. Topo leren, Engels, aardrijkskunde, geschiedenis… 'Daar héb ik toch niets aan…', dacht ik van het één; en 'Dat kán ik toch niet', dacht ik van het ander. Ik concludeerde ten onrechte: ‘Leren is niet mijn ding’. Meer dan 20 jaren later, diverse opleidingen, coachings- en therapiesessies verder én inmiddels vader van 4 kinderen… had ik nog stééds de twijfelgedachte ‘Kán ik wel leren?’ Het leek er op dat ik wat betreft leren áltijd op de handrem stond. Terwijl ik tóch wel altijd met leren bezig was… Vertwijfeld vroeg ik me dan af: ‘Hoe kan dat nu?’