‘Hé, een melding van de cijferapp van mijn zoon’. Je swipet naar het toetsresultaat van Wiskunde en … inderdaad… je had niet anders verwacht. Hoe lang is hij aan het leren geweest? Heeft hij wel geleerd eigenlijk? Zie je wel, het gemiddelde is achteruitgegaan. Je veegt naar het totaaloverzicht. Nou, duidelijk verhaal. Dit zijn inmiddels te veel tekorten. Zo gaat dit schooljaar helaas niks meer worden. Zucht…
‘Hoe deed jíj dat dan vroeger?’ Jullie praten over je zoon. Hij is zó ongemotiveerd, ongelooflijk. Zegt de een: ‘Nou, als ik 6 vakken huiswerk had dan werkte ik alles achter elkaar af’. Zegt de ander: ‘Ik deed het gewoon, ook al vond ik het niet leuk. Ik wist waar ik het voor deed’. Het is voor jullie zo logisch als wat. Je deed er gewoon niet moeilijk over. Dát zou je ook van je zoon verwachten. Dat hij ongemotiveerd is… dat begrijp je dus niet echt. Maar wat je het meest raakt is dat hij op deze manier zijn capaciteiten niet weet aan te boren. Dat je hem zo ziet struggelen, kan je gewoon niet aanzien.
*
Het leren door je zoon lukt! Hij doet de dingen waarvan jij wist dat hij ze echt wel zou kunnen. Jij maakt je geen zorgen meer over zijn leren.
*
Dit schooljaar gaat het ook goed komen met de studie. Hij kan met een mooie cijferlijst over naar het volgende leerjaar of hij haalt zijn examen. Dit geeft hem én jou enorme ontspanning.
*
Hij pakt z’n studie efficiënt aan. Hij weet wat hij moet doen, hoe hij dat moet doen en waarom. Jij hoeft hem geen adviezen meer te geven over z’n studie-aanpak; ‘studieruzies’ behoren tot het verleden.
*
Je zoon is gemotiveerd voor de studie. Hij kan precies aangeven waarom hij er voor wil gaan en hij gáát er ook voor.
*
Door groeiend zelfvertrouwen lukt het hem zijn capaciteiten te benutten. Daardoor werkt hij doelgericht richting zijn droom.
In 6 gesprekken verspreid over maximaal 12 weken doorloopt je zoon mijn traject #re-turn to learn.
Je zoon ervaart aan mij een gelijkwaardige en meer-wetende gesprekspartner. We werken samen via Zoom en gebruiken een online werkdocument waarin ik volgens een doordachte opbouw afwisselende opdrachten geef. Dit werkt heel prettig en effectief.
Het is nodig dat jij je zoon ook bijstaat in zijn leerproces. Tijdens het traject is er na het derde gesprek met je zoon ook een gesprek met jou/ jullie als ouder(s). We bespreken dan heel concreet hoe jij/ jullie kunnen bijdragen aan de groei van je zoon.
We beginnen met een gratis en vrijblijvend startgesprek waarbij jij en je zoon beiden aanwezig zijn. Aan het einde van dit gesprek hakken jij en je zoon de knoop door of je het gaat doen.
‘Ga je mee vissen?’ Je gúnt je zoon zijn hobby. Schoolwerk is op orde. Wat qua leren in hem zit komt er ook écht uit. Tuurlijk ga je mee. Onder het wachten op de grote vangst vertelt hij honderduit over allerlei weetjes die belangrijk zijn bij het vissen. Je kijkt er niet van op; met zijn studie is het immers niet anders. Zo ís hij; hij hóudt van kennis en kijkt daarbij behoorlijk breed. Dan… heeft hij beet? Gespannen kijkt je zoon naar de hengels; jij kijkt naar het gezicht van je zoon. Die alerte blik… die had hij al als klein kind. Terwijl je zoon een koudbloedig beest boven water haalt verwarmt jou déze gedachte: ‘Zo gedreven is hij tegenwoordig altijd… bij het vissen, bij z’n schoolwerk, bij álles eigenlijk’. Dit is zó mooi!
‘Hé, een melding van de cijferapp van mijn zoon’. Je swipet naar het toetsresultaat van Wiskunde en … inderdaad… dit had je verwacht. Hij is flink aan het leren geweest. Je merkte dat hij er lekker in zat. Dat is trouwens bij alle vakken tegenwoordig. Voor z’n gevoel heeft hij gríp op de cijfers. Het geeft ook jou een gevoel van rust. Je ziet graag dat hij dit schooljaar met mooie resultaten weet af te ronden. En je weet zeker: op deze manier gaat dat lukken!
Gesprek aan tafel! Over een repetitie Natuurkunde. Ging prima. Je zoon, brede smile: ‘Ze vragen best wel pittige dingen. Maar, ik wist het! Mij krijgen ze niet klein.’ Heerlijk hè, zo’n zin. Je weet dat hij z’n studie efficiënt aanpakt. Zowel in de klas als met zijn huiswerk. Na schooltijd schiet hij na de kop thee direct naar boven. De ene keer zit hij met z’n hoofd in de boeken, de andere keer staat hij op z’n kop. En jij ligt in een deuk als hij dan zegt: ‘Ik pak het telkens anders aan, dan krijg ik het perfect in m’n hoofd’. Hij weet gewoon prima hoe hij het leren moet aanpakken.
‘Hoe deed jíj dat vroeger?’ Jullie praten over je zoon. Hij is gemotiveerd voor zijn studie. Van wie zou hij dat hebben? Zegt de een: ‘Nou, als ik 6 vakken huiswerk had dan werkte ik alles achter elkaar af’. Zegt de ander: ‘Ik deed het gewoon, ook al vond ik het niet leuk. Ik wist waar ik het voor deed’. Zeggen beiden lachend: ‘Nou, duidelijk… van jou dus!’ Jullie horen hem regelmatig zeggen: ‘Het hoeft heus niet allemaal leuk te zijn, als het me maar lukt. En… ik wil natuurlijk later wel een goeie baan hebben!’ Heerlijk hè, dat je ziet dat hij zijn capaciteiten zo soepeltjes weet aan te boren!
‘Waar leer jij voor?’ Vol overtuiging: ‘Voor architect! Ik wil uiteindelijk afstuderen op energie-neutrale architectuur. Ik ben er nog niet, maar stap voor stap kom ik dichterbij. Ik heb er nu al zin in’. Het is toch geweldig om je zoon zo’n gesprek te horen voeren! Je merkt dat hij zelfvertrouwen heeft in het leren en dat hij voor z’n eigen gevoel ook echt z’n droom kan waarmaken. Dit is ook wat hij uitstraalt in heel z’n leerhouding. Dit doet je als ouder écht heel goed!
1. Het grootste probleem was voor mij motivatie opbrengen voor het leren, en het naleven van mijn planning.
2. Het grootste leermoment was toen Renke mij vertelde over hoe je een 'vaste' en een 'groei' mindset kan herkennen en verbeteren door het aanpassen van je houding.
3. Ik zou Renke aanbevelen omdat hij je iets leert, en flexibel is in het oplossen van problemen.
Leermomenten zaten voor Jim vooral in het feit, dat het proces weer belangrijk werd gemaakt door Renke. Hij sprak met Jim over zijn motivatie voor het opdoen van kennis, en hij besprak met hem hoe hij haalbare doelen voor zichzelf kon opstellen, en deze bespreken met ons als ouders. Jim leerde dat hij niet de hele berg hoefde te beklimmen, maar dat hij de berg kon beklimmen in korte etappes. Na enkele gesprekken ging deze aanpak aanslaan en hervond Jim zijn zelfvertrouwen. Wij merken daarnaast ook dat Jim regelmatig bewust reflecteert op zijn eigen houding en werkwijze in relatie tot het schoolwerk.
Wij willen Renke van harte aanbevelen omdat hij de taal spreekt die onze Jim herkent. Hij spreekt met Jim en erkent zijn ideeen over het leren. Hij weet op de juiste momenten te spiegelen wat Jim zegt en hiermee confronterende inzichten op te roepen, zonder dat Jim dit vervelend vindt of zonder dat Jim hiervan weg kan lopen. Daarnaast reikt hij praktische methoden aan en weet hij Jim intrinsiek te motiveren en weer trots te zijn op zijn intellectuele capaciteiten en vooral op zijn vaardigheid om te oefenen, te werken, te trainen voor de toets. Nu, na de eerste toetsweek in 5 VWO, zien we dat hij de controle terug heeft over zijn planning en aciviteiten. Belangrijker nog, het proces van leren is weer iets waar Jim plezier uit kan halen.
Ik geef vast antwoord op de vragen die mogelijk in je opkomen.
Dat hij voor school niet is gemotiveerd begrijp ik; dat is juist een van de problemen. Het is wel nodig dat je zoon aan dit traject wil beginnen – al is het met beetje gezonde tegenzin. Ik snap best dat dit een dingetje kan zijn. Laat hem dan hier kijken. Kom met z’n tweeën naar het startgesprek en besluit samen aan het einde van dit gesprek of jullie dit traject gaan doen.
Meestal binnen 3 werkdagen. Denken jullie aan het einde van het startgesprek: ‘Ja, dit gaan we doen’? Dan kan je na betaling direct online de eerste en ook de volgende afspraken boeken.
Nee, ik doe dit via Zoom. Werkt perfect en scheelt veel reistijd en (fossiele) energie.
Daar hebben er meer last van. Voor dat ‘vergeten’ heb ik een perfecte oplossing: ik werk met je zoon in een gedeeld werkdocument. Alles is altijd terug te vinden. En dat ‘vergeten’ kan natuurlijk gewoon een leerpunt zijn.
Tussen de eerste 4 gesprekken zit één week. Telkens krijgt je zoon een opdracht voor die week. Tussen de laatste 2 gesprekken kunnen 2 weken zitten. Dat spreken we samen af. Het traject duurt maximaal 8 schoolweken. We bekijken samen wat het meeste oplevert. Trouwens… je zoon plant zélf de gesprekken. Kan hij zelf kijken wat het beste uitkomt. En ja, dit werkt als een trein!